Πώς η πανδημία θέτει νεά πρότυπα στο ξενοδοχειακό design

Αυτό απαιτεί δημιουργική σκέψη για το πώς η “διάταξη” και η “επιφάνεια” μπορούν να συνεργαστούν, για μια βέλτιστη εμπειρία επισκέπτη, που να διατηρεί τη φιλοξενία πραγματικά “φιλόξενη”.

Καθαριότητα με αισθητική

Με αυτό το σκεπτικό, δίνεται προτεραιότητα σε λείες επιφάνειες με υλικό για εύκολη καθαριότητα, καθώς και σε υφάσματα που καθαρίζονται επίσης εύκολα.

Αντιβακτηριδιακές επιφάνειες με καλύτερο φινίρισμα έχουν μεγαλύτερη ζήτηση, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι παραμελείται η αισθητική.

Μοντέρνα υλικά και φινιρίσματα από μάρμαρο ή γυαλί προτιμώνται, ώστε να καθαρίζονται τακτικά, ενώ επιλέγονται υφάσματα με κριτήριο την περιεκτικότητα σε υγρασία και την ευκολία καθαρισμού.

Διαχωριστικά αλλά όχι Διαχωρισμός

Αναμφίβολα, ο διαχωρισμός και η τμηματοποίηση των κοινόχρηστων χώρων είναι σημαντικά για την επίτευξη της κοινωνικής απόστασης. Ωστόσο, σε ένα χώρο που ο επισκέπτης βρίσκεται κατά κύριο λόγο για ψυχαγωγία και χαλάρωση, τα σκέτα διαχωριστικά (π.χ. από Plexiglass) δεν θα προσδώσουν αίσθηση αυστηρότητας και απομόνωσης; εδώ, λοιπόν, είναι που έχει σημασία το design!

Η αισθητική ενωσμάτωση των διαχωριστικών στην ατμόσφαιρα του χώρου είναι πρωτίστης σημασίας. Ο παιχνιδιάρικος φωτισμός ή το χρωματιστό γυαλί μπορούν να μετατρέψουν ένα διαχωριστικό, ακόμη και σε έργο τέχνης.

Πέρα όμως από την αισθητική, τα διαχωριστικά θα μπορούσαν να έχουν και χρηστική αξίδα π.χ. θα μπορούσαν να είναι οθόνες με χρήσιμο -ακόμη και με διαδραστικό περιεχόμενο- για να δημιουργήσουν την αίσθηση του ατομικού χώρου, με διασκεδαστικό τρόπο.

Η πανδημία έφερε νέες προκλήσεις στο ξενοδοχειακό design, και κατά κάποιο τρόπο, αποτελεί μία ευκαιρία για τον επαναπροσδιορισμό των κοινόχρηστων χώρων σε μικρότερες ενότητες, κάτι που μπορεί και στο μέλλον να αλλάξει τον τρόπο που βλέπουν οι ταξιδιώτες τους χώρους αυτούς.